W 1992 roku 12-letnia Severn Suzuki poruszyła wszystkich swoją mową wygłoszoną podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro. Minęło 27 lat, a jej przemówienie wciąż punktuje największe wyzwania i bolączki współczesnego świata. Zagubiony sygnał dociera do nas dzisiaj niewyraźny i zmultiplikowany. Przedziera się przez pokłady cynizmu. Chce mówić naszymi ustami. Domaga się użycia naszego głosu jako pasa transmisyjnego. Ziemia jest żyjącym organizmem. My — ludzie, zbiorowości, społeczeństwa, ludzkość jesteśmy jej materiałem genetycznym. Białkiem, w którym koduje się globalne DNA. Idee, kultura, style życia i sposoby pojmowania rzeczywistości to geny, które mogą przyczyniać się do homeostazy lub kiedy mutują — do zniszczenia nosiciela. Chcemy działać na rzecz replikowania genów odpowiedzialności, empatii, szczodrości i gotowości do niesienia pomocy. Chcemy działać na rzecz replikacji chromosomu Severn-92.

26 kwietnia spotkajmy się i stwórzmy chór Severn. Zreplikujmy jej przekaz i wyślijmy w świat. Każdy może dołożyć cegiełkę do tego wydarzenia.